چیرۆکی شیرینم، لە سەرەتاتەوە تا کۆتاییت، زۆرم خۆشویستی. لە سەرەتاتەوە تا کۆتاییت، ئازاری زۆرت پێ‌گەیاندم. بۆ یەکەم‌جار کە بیرم لێت کردەوە، هاتیتە بیرمەوە، شاگەشکە بووم، شاگەشکەت کردم؛ دەتگوت لە ئاسمان‌ڕا داباریوی بۆم. دوو مانگ لە مێشکمدا هێنامی ‌و ‌بردمی، بە هەر هۆیەک بێت نەمدەنووسیت، بە خەمتەوە بووم، پلان لەدوای پلانم بۆ دادەنای، لەسەر کاغەزی گەورەگەورە…