فەرمانم کرد ئەسپەکەم لە تەویلەکەوە بۆ بهێنن. خزمەتکارەکە لێم تێنەگەیشت. خۆم چوومە تەویلەکەوە، ئەسپەکەمم زین کرد و سواری بووم. لە دوورەوە دەنگی کەڕەنایەکم بیست، و لە خزمەتکارەکەمم پرسی مانای ئەمە چییە. ئەو هیچی نەدەزانی و هیچیشی نەبیستبوو. لە بەردەم دەروازەکەدا وەستا و پرسی: «سەروەر بەرەو کوێ دەئاژوێت؟» گوتم: «نازانم، تەنها شوێنێک دوور لێرە، تەنها لێرە…